Μια φωνή που έγραψε ιστορία στο ραδιόφωνο, μια φωνή που θα ηχεί στ’ αυτιά μου για πολλά χρόνια ακόμα, μια φωνή που μου δίδαξε ότι η γνώση αντί να επιδεικνύεται θα πρέπει να μεταλαμπαδεύεται
Ο εβραϊκής καταγωγής Ζακ Μεναχέμ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 18 Μαρτίου του 1929. Μεγάλωσε όμως στην Αθήνα. Στα 13 του συνελήφθη και βασανίστηκε από τα Ες-Ες στο κολαστήριο της οδού Μέρλιν, για να μεταφερθεί στη συνέχεια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης Άουσβιτς-Μπίρκεναου. Λένε ότι στη «διαλογή» του διαβόητου Ναζί γιατρού Μένγκελε γλίτωσε το θάλαμο αερίων, διότι όντας μεγαλόσωμος έδειχνε μεγαλύτερος στην ηλικία…
Σημαδεύτηκε στο χέρι με τον αριθμό 15429 και με τη φρίκη και τον εξευτελισμό των στρατοπέδων συγκέντρωσης ανεξίτηλα στην ψυχή του. Πέρασε διαδοχικά από διάφορα στρατόπεδα, επιζώντας από κακουχίες, βασανιστήρια, πείνα και τύφο, ώσπου απελευθερώθηκε από τους Εγγλέζους και κατάφερε να επιστρέψει στην Ελλάδα με τα πόδια, μέσω Γιουγκοσλαβίας. Πηγή: www.lifo.gr
Τι να πρωτογράψει κανείς γι’ αυτόν τον άνθρωπο. Για την ευγένειά του, την απλότητά του, την σεμνότητα που τον διέκρινε, την μεγαλοψυχία, την ανιδιοτέλεια, τις γνώσεις του.
Δεν εκμεταλλεύθηκε ποτέ αυτόν τον αγώνα του για επιβίωση, μιλώντας ελάχιστες φορές για αυτά.
Ήταν εκείνος που μίλησε πρώτος στην Ελλάδα για έθνικ μουσική. Μας την δίδαξε μέχρι που έφυγε από την ζωή.
Πάντα είχε να πει έναν καλό λόγο για τους Έλληνες Μουσικούς και την Ελληνική Μουσική.
Οι ραδιοφωνικές εκπομπές του προσεγμένες μέχρι την τελευταία τους λεπτομέρεια, προσέδιδαν κύρος στους σταθμούς που τις φιλοξενούσαν.
Κιθαρίστας φλαμένγκο και μάλιστα με διεθνή καριέρα, γνωστός στην πατρίδα μας μόνο στους ειδικούς, άφησε την καριέρα αυτή για να ασχοληθεί με το ραδιόφωνο που τόσο αγάπησε, αλλά και για να βοηθήσει με το κύρος του στις επιλογές ρεπερτορίου μεγάλων δισκογραφικών εταιριών μέσα από διευθυντικές θέσεις τις οποίες κατά καιρούς κατείχε.
