…Στή Λεόντειο Νέας Σμύρνης, δέν θυμᾶμαι ποιά ηταν ἡ καλύτερη ὁμάδα, ἀλλά θυμᾶμαι ὁρισμένους παῖκτες οἰ ὁποῖοι ξεχώιριζαν ἰδιαίτερα. Ἀρχἰζω ἀπό ἐκείνους πού ἄφησαν ἐποχή καί ἔπαιξαν καί σέ ὁμᾶδες Α καί Β ἐθνικῆς :ὁ δικός μας Ρένος Κοέν, ἄπαιχτο δεξί ἐξτρέμ, μέ ντρίμπλα μαγική καί σέντρq διαβήτη, ὁ κολλητός του Ἀρεάλης, δεξί μπάκ βρᾶχος πού ἔβγαινε μπροστά σαν ”κρυφός” ἐπιθετικός, ὁ Μίμης Χασομέρης, εκπλητκικός άριστεροπόδαρος,μᾶς ἄφηνε μέ τό στόμα ἀνοικτό ! Ὁ Ἀθητάκης, ἀσφαλῶς ὁ καλύτερος τερματοφύλακας πού πέρασε ἀπό τή Λεόντειο, τουλαχιστον ως τό 1974, αὐτοί οἱ τέσσερις ἦσαν δύο κλάσεις ἀνώτεροι ἀπό ὅλους τούς ἄλλους ! Μετά ἀπό αύτούς τούς τέσσερις, θυμᾶμαι τόν Περικλῆ Νομικό, πολύ δυνατό σέντερ φορ μέ τρομερό σούτ, τόν Πετσάβα, απόρθητο αμυντικό χαφ, τόν Παῦλο Μαμαλάκη, γρήγορο και τεχνίτη δεξί εξτρέμ (έξ οὐ καί τό παρατσοῦκλι Καούζιο, .ὄνομα τοῦ δξιοῦ ἐπιθετικοῦ τῆς Γιουβέντους) τόν Πάρι Τσάρτα, ταχύτατο ἀριστερό μπάκ μέ σαρωτικές ἐπιθετικές έπελασεις καί τόν Ἀλέξανδρο Πετρουτσόπουλο, “Ateliers Pékly” γιά τό ἀργό, ”τελετουργικό” στύλ με τό ὁποῖο ἔκανε πᾶσες ἤ σούτ, σαν σέ “slow motion” καί “imperial style” δίκην Ἀριστείδη Καμάρα…. Ἐπίσης θυμᾶμαι ἕνα πολύ καλό τερματοφύλακα, τόν Κυριᾶκο Παπαντωνίου ὁ ὁποῖος εἶχε καί ἐξαιρετική λαβή ἀλα΄Λευτέρη Πουπάκη, ἤτοι μπλόκαρε τή μπάλα μέ τούς δύο βραχίονες σέ ὁριζόντια θέση. Ἀπό ΄τίς μεγαλύτερες τάξεις, θυμᾶμαι τόν Γιάννη τόν Ξίππα, ἐξαίρετο τεχνίτη ως ἐπιθετικό χάφ, ὅπως καί τόν Ἄλκη Τσάρτα καί τόν Ἀντώνη Σαββάγγλιο σέ ἴδια θέση, τόν Ἀλβέρτο Κοέν ἀπροσπέλαστο κοφτη καί ὀργανωτή ἀντεπιθέσεων, τόν Γιῶργο Τσαρμπόπουλο, τρομερό ἐπιθετικό χάφ μέ κεραυνοβόλο σούτ, τόσο κεραυνοβόλο πού μιά φορά πού τό σούτ του ἔφυγε λίγο ψηλώτερα ἀπό τήν ὁριζόντια δοκό πῆγε καί συνέτριψε ἕνα… τζάμι στό δεύτερο ὄροφο μέ ἀποτέλεσμα νά βγεῖ ὁ frère Eusèbe καί νά θρηνεῖ σάν νά εἶχε σπάσει κρύσταλλο ἀπό τήν Notre Dame de Paris !

Σάββας Σειτανίδης 1974