Η Μυτιλήνη ήταν ο πρώτος ελληνικός τόπος στον οποίο εγκαταστάθηκαν τρεις Μαριανοί Αδελφοί το Σεπτέμβριο του 1901. Ανέλαβαν τη διεύθυνση του μικρού ενοριακού σχολείου «Άγιος Λουδοβίκος» το οποίο λειτούργησε ως το 1914 με 100 περίπου μαθητές. Κατά την τετραετία του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο «ΆγιοςΛουδοβίκος» έκλεισε λόγω στράτευσης των Γάλλων μοναχών. Όμως η προσπάθεια μόνιμης επαναλειτουργίας του δεν τελεσφόρησε.
Από επιστολή του Fr. Jean-Emile, επάρχου της Κωνσταντινουπόλεως, πληροφορούμαστε για τη λειτουργία αυτού του σχολείου «Τους frères FlavienEtienne Botton και Michel-Pélissier συνόδευσε στη Μυτιλήνη ο ναύαρχος του γαλλικού στόλου στην Ανατολική Μεσόγειο Merveilleux de Vignaux, πολύ καλός χριστιανός καιπιστός φίλος των Μαριανών. Με τη δική του βοήθεια οι frères Flavien-Etienne και Michel-Pélissier απέκτησαν σε μικρή απόσταση από την πόλη ένα εγκαταλελειμμένο τουρκικό τέμενος, το οποίο μετέτρεψαν σε σχολείο. Περιβαλλόταν από μεγάλο ελαιώνα,τόπο ιδανικό για τη λειτουργία του υπ’ αριθμόν δύο «Αγίου Λουδοβίκου». Κατά την έναρξη των μαθημάτων στις 4 τάξεις του σχολείου «Άγιος Λουδοβίκος» γράφτηκαν 50
παιδιά. Μερικές αιτήσεις δεν έγιναν δεκτές ελλείψει χώρου. Ο fr. Flavien μας πληροφορεί ότι διδάσκει σε 34 παιδιά με πολύ καλό πνεύμα και άριστες διαθέσεις. Δεν αποκλείεται να χρειαστεί ενίσχυση σε προσωπικό».
Τον Οκτώβριο του 1919 οι εγγραφές ανήλθαν στις 100 με 20 εσωτερικούς. Στο σχολείο λειτουργούσε Γαλλικό και Εμπορικό τμήμα. Το σχολικό έτος 1919-1920 το
σχολείο σταμάτησε απότομα τη λειτουργία του.