XΟΡΗΓΟΣ whitetip

ΕΝΩΣΗ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΛΕΟΝΤΕΙΟΥ

Please log in or register to like posts.
News
Αναρτηση…της ανάρτησης…ω ανάρτηση…απο το Yannis Simos κι αυτός απο τον Mamalis Panagiotis( Απρίλιος 2016)…ως απόδοση τιμης σε αυτούς και σε όλους με τους οποίους συνεργάστηκα στα εικοσιδύο χρόνια ενασχόλησης μου στην Ενωση Αποφοίτων Λεοντείου Λυκείου….
(Δεν χωράει ως Comment στην αναφορά σου) Φίλε Γιάννη Yannis Simosσε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια , Οι καιροί που εσύ ήσουν πρόεδρος ήταν τα πέτρινα χρόνια και οι αντιξοότητες πολλές η προσφορά του καθ ενός από εσάς που τα τελευταία χρόνια συμμετείχατε στα δρώμενα ήταν σημαντική γιατί δεν αφήσατε την Ενωση να σβήσει. Εμείς Κρητικός-Λαμπρόπουλος-Μαμαλής όταν μας ζητήθηκε από το Σχολείο πριν περίπου δώδεκα χρόνια να μπούμε και να στηρίξουμε την Ενωση είχαμε μικρές πολυτέλειες…όπως τα παλιά σκονισμένα αρχεία, την επαφή με γονείς αποφοίτους, τη μεγάλη δύναμη των μαθητών-αποφοίτων, ήταν εκείνοι …σημερινοί 30 αρηδες που έστηναν ως πρωτοετείς φοιτητές το πρώτο call-center Λεόντειος…που αφιέρωναν άπειρα απογεύματα με χαρτί-μολύβι-τηλέφωνο για να καταγράψουν τους πρώτους απόφοιτους…έτσι έγινε γύρω στο 2003 η πρώτη μεγάλη συγκέντρωση στο Hard-Rock με 700 άτομα…μας αιφνιδίασε ευχάριστα…εκεί ήταν και το πρώτο δείγμα ότι οι Λεοντιδείς θέλουν να ξαναβρούν τον ιστό τους…(αν θυμάσαι κάποιοι είχαν αντιδράσει τότε στην πραγματοποίηση της εκδήλωσης..αργότερα βέβαια το ξέχναγαν.) Με τη βοήθεια και πάλι των μαθητών κατορθώσαμε να στήσουμε το έπος της Αθηναιδας για τα 100 χρόνια των Freres…και ήταν έπος γιατί τότε δεν υπήρχε η ευκολία του διαδίκτυου…αλλά μόνο το τηλέφωνο…και η Κλαίρη η Αννα ο Δημήτρης (μέλος τωρα του Δ.Σ), η Νομική,ο Πλούταρχος,η Ιωάννα η Κωσταντίνα… και ώρες ατελείωτες στα τηλέφωνα .Τότε είχαμε την ιδέα να στήσουμε στους τοίχους χάρτινα σεντόνια…Ονοματεπώνυμο/τηλ/ ετος αποφοίτησης…έτσι έγινε και η πρώτη χαρτογράφηση των λεοντιδέων…εκει συναντήσαμε το Δαλαμάγκα,τον Πανούση, το Λιάρο, , τον Πετρόπουλο, τον Χαλάτση, τον Κάραμποτ που έκανε σα μικρό παιδί…και άλλους πολλούς ήταν η αρχή της πορείας…μετά ακολούθησαν τα Χριστούγεννα στο Μουσείο της Ακρόπολης, η Λυρική. Κάθε εκδήλωση και ένα μικρό λιθαράκι…. με δεδομένες πάντοτε τις αδυναμίες έλλειψη σταθερού χώρου και μη δυνατότητα συστηματικής καταγραφής δεδομένων. Ετσι φθάσαμε στα Reunion πρώτα των Πατησίων και μετά της Νεας Σμύρνης εκδηλώσεις ορόσημο για τα Σχολεία και για την Ενωση…(και πάλι εδώ κάποιοι αντιδρούσαν)…τα Reunion ήταν και είναι πλέον το σημείο αναφοράς για την Ιστορία της Ενωσης…δεν είναι μόνο οτι πέριπου 3700 παλιοί μαθητές πέρασαν απο τις αυλές των Σχολείων…ηταν αφορμή να δοθεί η χορηγία απο το Διαμαντίδη …ηταν η αφορμή να συγκεντρωθει/αρχεοθετηθεί ένα υλικό πάνω απο 2500 φωτο ….ηταν η αφορμή να ανακαλύψουμε την τεράστια Πολιτιστική Κληρονομιά του Σχολείου μας…Ξέραμε μόνο τον Παπαθανασίου τον Πλέσσα…και τώρα ξέρουμε Χατζηκυριάκο-Γκικα,Παππα, Πανταλέων,Απέργη, Ακριθάκη,Ξενάκη, Αλεξάκη,Γιαγιάννο, Φωστιέρη, Κάραμποτ, Βακαλόπουλο…Ανθρώπους των Επιστημών του Επιχειρείν…κατάλογος ατελείωτος…και για εμάς τους μη επώνυμους ένα τεράστιο δίκτυο φιλίας και αλληλεγγύης…πόσες φορές δεν είχαμε ανάγκη από γιατρό και βρήκαμε άμεσα,πόσες φορές δε ζητήσαμε αίμα και βρήκαμε, πόσες φορές νέα παιδιά δε μας ζήτησαν τη συνδρομή μας και την είχαν…νέα παιδιά πήγαν για επαγγελματική κατάρτιση, κάποια άλλα πήραν με παρέμβασή μας υποτροφίες, κάποιοι άλλοι βρήκαν Δουλειά….(όλα αυτά δεν φαίνονται άμεσα στο διαδίκτυο) αλλά είναι πραγματικότητα…
Ο Ιστός μας συνεχώς μεγαλώνει…θυμάμαι όταν μου πρότειναν και ανέλαβα τη διαχείριση της ομάδας είχε 80 άτομα και σήμερα 4200…Στην πορεία αυτή τα τελευταία χρόνια και θέλω να το εκφράσω και Δημόσια πέρα του ότι τα 13/15 του Δ.Σ λειτουργήσαμε άψογα ως ομάδα με έναν αμοιβαίο σεβασμό για τα θέματα που μπορεί να προέκυψαν στον καθένα από τις ιδιαιτερότητες της εποχής στην οποία ζούμε, είχαμε και τεράστια συμπαράσταση…απόφοιτοι, ομάδες αποφοίτων, άνθρωποι μέχρι εχθές άγνωστοι ….μας στήριξαν… συντονιστές στις εκδηλώσεις, πολύτιμοι συνεργάτες, χορηγοί όταν χρειασθήκαμε υποστήριξη…ένας κατάλογος ατελείωτος…θα ήθελα να ευχαριστήσω αλλά φοβάμαι μη ξεχάσω κανένα και δε θέλω να αδικήσω ….(μόνο μια μικρή αναφορά στον Κωστα Τσούκα/site-Φίσσερ Κωστα/Περιοδικό-Νικο Δημάκη connect-id Βασίλη Κυριακόπουλο /ψηφιοποίηση souvenir-Βαρθαλίτη Γιώργο/video-Τσαλκάνη Δημήτρη /video ιστορίας Σχολείου) ΓΙΑΤΙ Η ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΉ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥΣ μας βάζει σε άλλη εποχή.
Δημιουργήθηκαν ξαφνικά νέες φιλίες, όχι αυτές του fb…βλέπεις ξαφνικά μια όσμωση ανθρώπων πρωτόγνωρη..πας σε μια εκδήλωση και συναντάς ανθρώπους από δέκα διαφορετικές γενιές…και δε θα ξεχάσω το συν Απόφοιτο γιατρό που προχτές Κυριακάτικα όταν τον ειδοποιήσαμε χωρίς να τον γνωρίζουμε ήρθε να χειρουργήσει τον μικρό Λεοντιδέα…ανταπαντόντας στο ευχαριστώ ….με το «τι Λέτε μια Οικογένεια Είμαστε»
Φίλε Γιάννη το

Μπράβο

ανήκει σε Ολους μας που δώσαμε ζωή στον κοιμισμένο ιστό των Λεοντιδέων…ο καθένας με τον τρόπο του…Με τις συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί και τις προοπτικές της Ενωσης αισθάνομαι μια ηθική υποχρέωση απέναντι στα νέα παιδιά και μαθητές μου …να βρούνε κάτι που δεν είχαμε εμείς και μας έλειψε… το υγιές δίκτυο… αλλά και σε όλους Εμάς …που κλυδωνιζόμαστε σε μια περίοδο κρίσης …τη στήριξη και την Αλληλεγγύη Το

Μπράβο

ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ

Το Ευχαριστώ των συν Αποφοίτων που εκπροσωπώ από το Δ.Σ σε Ολους σας…

Σου αρέσει αυτό το άρθρο, κανε μας like!

Please log in or register to like posts.