“…Η λεμονιά στην αυλή, συνομήλικη με το νεαρότερο μέλος της οικογένειας, οι παρτίδες τάβλι στο μπαλκόνι, τα γεμιστά που περίμεναν τα παιδιά μετά το μπάνιο. Ξέγνοιαστες στιγμές από καλοκαιρία πολλών δεκαετιών «θάφτηκαν» κάτω από τους καμένους τοίχους των σπιτιών στην Ανατολική Αττική, όπου έως τώρα η επίσημη καταμέτρηση μιλάει για 1.218 μη κατοικήσιμα σπίτια...”
Μέρες εθνικής τραγωδίας, ανείπωτη η θλίψη, η συν Απόφοιτη Φωτιάδη Ιωάννα με άρθρο της στην “Καθημερινή” μας επαναφέρει στη μνήμη το Μάτι που ζήσαμε ως πιτσιρικάδες , το Μάτι που “αξιοποιήσαμε” και τώρα το Μάτι που καταστρέψαμε.
Χωρίς Σχολια.