Ο Δημήτρης Καμαρωτός γεννήθηκε στην Αθήνα, τo 1954 μεγάλωσε στο Παγκράτι τελείωσε τη Λεόντειο Νέας Σμύρνης . Όπως λέει σε παλαιότερη συνέντευξή του, από το νηπιαγωγείο του άρεσε να φαντάζεται μηχανές που μετατρέπουν τα πράγματα σε κάτι άλλο, χωρίς πλαίσιο και χωρίς λογική. Αυτό το χαρακτηριστικό το έχει ακόμα, με πολύ πιο πρακτικό τρόπο. «Και στη ζωή μου αυτό ψάχνω: μηχανές που με μαγικό τρόπο μετατρέπουν τα πράγματα σε κάτι άλλο»…
Ο κ. Καμαρωτός πιστεύει πως «Η κρίση αφύπνισε μια γενιά. Από τη μία έχουν εξαφανιστεί τυπικά οι ομάδες, καθώς δεν υπάρχουν χρηματοδοτήσεις, από την άλλη υπάρχει μεγάλη θέρμη για δουλειά, με δικά τους μέσα. Μια αντίρροπη τάση είναι ότι τα πράγματα γίνονται πιο συντηρητικά, σε μεγάλες παραγωγές επιλέγονται οι έμπειροι. Στην Ελλάδα, δεν υπάρχουν διαφυγές, μια ευκαιρία να συμβεί κάτι άλλο, είναι το πάθος που έλεγε ο Ξενάκης, ότι είμαστε με μία εμπάθεια μέσα στα πράγματα, και αυτό τα σταματάει· δεν παίρνουμε μια απόσταση, ώστε να έχουμε μια δεύτερη σκέψη».