Την 9η Απριλίου του 1941, οι Γερμανοί δεν είχαν ακόμα καταφέρει να διασπάσουν την ελληνική αμυντική γραμμή και να καταλάβουν έστω και ένα οχυρό παρά τις λυσσαλέες επιθέσεις με στούκας, άρματα και με το περίφημο πεζικό της Βέρμαχτ. Σύμφωνα με το επίσημο ημερολόγιο της 12ης γερμανικής στρατιάς με διοικητή τον Φον Λιστ,  οι απώλειες τους ήταν πάνω από 1.000  στρατιώτες. Το απόγευμα  της ίδιας μέρας, οι Έλληνες υπερασπιστές των οχυρών πληροφορούνται πως έχει υπογραφεί η συνθηκολόγηση στην Θεσσαλονίκη….

Στις 10 Απριλίου, ο  Ταγματάρχης Δουράτσος, που αρχικά αρνήθηκε να παραδοθεί, αφού επιβεβαίωσε ότι υπήρξε πράγματι συνθηκολόγηση της Θεσσαλονίκης, αποφάσισε να ακολουθήσει τις εντολές και να σταματήσει την άμυνα στο οχυρό Ρούπελ. Η διαταγή κατάπαυσης πυρός προκαλεί απογοήτευση στους Έλληνες μαχητές. Νιώθουν νικητές και όχι ηττημένοι και αρνούνται να παραδώσουν τον οπλισμό τους. Δάκρυσαν, έκλαψαν ,αναστατώθηκαν και αποφάσισαν κάποιοι από αυτούς να μην παραδώσουν ποτέ τα όπλα τους.