Ο Φρέντι Κάραμποτ (Frederick Vincent Carabott) γεννήθηκε to 1924. «ήταν μόλις 17 ετών όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1941. Τελειόφοιτος μαθητής στην τότε Λεόντειο της οδού Σίνα. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες του καλού του φίλου και κατά τι μικρότερου συμμαθητή του Κάρολου Βράτιτς γυρνούσε στην Αθήνα με ένα Αγγλικό Αμπέχονο σιγο σφυρίζοντας μπροστά στους Γερμανούς Αγγλικά τραγούδια, μια μέρα κατόρθωσε να εισχωρήσει σε μια πολυκατοικία της οδού Ιπποκράτους που στον πρώτο όροφο φιλοξενούσε μια φιλοναζιστική οργάνωση , ούρησε στην πόρτα και έφυγε…ήταν παιδί ακόμα . Ο πατέρας του ήταν ανώτερος υπάλληλος της τηλεπικοινωνιακής εταιρείας Cable & Wireless, εγκαταστημένος στην Αθήνα. Λίγο αργότερα συνελήφθησαν πατέρας-γιός από τους Γερμανούς, εστάλησαν αρχικά σε τόπο συγκέντρωσης στην Αθήνα και στη συνέχεια, αυτός μαζί με τον πατέρα του, ως Βρετανοί υπήκοοι, μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδο Βρετανών αιχμαλώτων στη Θεσσαλονίκη. Τον Σεπτέμβριο του 1941 πατέρας και γιος επιστρέφουν ελεύθεροι στην Αθήνα. Ο Φ. Κάραμποττ όμως, δε σκοπεύει να «καθίσει ήσυχος». Αρχές του 1942 εντάσσεται σε μια αντιστασιακή οργάνωση, τμήμα της γνωστής ομάδας «Βρετανική προκεχωρημένη δύναμις 133 (Force 133)»,με έδρα το Κάιρο και αργότερα στο Μπάρι που έλεγχε τους αξιωματικούς-συνδέσμους που συνδέονται με τις βαλκανικές αντάρτικες ομάδες όπως ο ΕΔΕΣ, ο ΕΛΑΣ και οι παρτιζάνοι του Τίτο.
Το Φεβρουάριο του 1943 συλλαμβάνεται από την Γκεστάπο. Πριν εγκλεισθεί στις φυλακές Αβέρωφ, υποβάλλεται σε ανακρίσεις και ξυλοδαρμούς. Το Πάσχα του 1943 μεταφέρεται σιδηροδρομικώς σε στρατιωτική φυλακή στη Βιέννη και αργότερα σε στρατόπεδα αιχμαλώτων στη Γερμανία και στη Γαλλία σώθηκε απο θαύμα απο εκτέλεση διότι οι Γερμανοί βρήκαν στη βαλίτσα του σκίτσα με σταυρό και μοναχούς ( ίσως ήταν οι μνήμες του από τους Freres).
Την περιπέτειά του και την εμπλοκή του σε αυτό τον κυκεώνα αποτύπωσε σε πίνακες, που εκτέθηκαν πρώτη φορά το 1995 στο Εθνικό Στρατιωτικό Μουσείο του Λονδίνου, 50 χρόνια μετά τη λήξη του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη.
Με οδηγό τη σχεδόν προφορική αφήγηση, η οποία συνοδεύει τις λιτές λεζάντες των έργων του, μεταφερόμαστε στα σκοτεινά χρόνια εκείνης της εποχής, μέσα από καταστάσεις σχεδόν κωμικοτραγικές, σχολιασμένες με λεπτό χιούμορ και μια αδιόρατη ειρωνεία από το Βρετανό ζωγράφο. Με τίτλο «Ο Πόλεμος ενός Εφήβου», ο Κάραμποτ αφηγήθηκε τα ιστορικά γεγονότα από τον Απρίλιο του 1941, όταν τα βρετανικά βομβαρδιστικά πετούν στον ουρανό της Αθήνας, την προέλαση των Γερμανών, την οικογενειακή φυγάδευσή του στην Κρήτη και τελικά τη σύλληψή του από τους εισβολείς. Οι περιπέτειές του αποτυπώνονται έντονα στους πίνακες της περιόδου 1941-1945, όταν τα βρετανικά στρατεύματα τον απελευθερώνουν από ένα γερμανικό στρατόπεδο αιχμαλώτων κοντά στη Βρέμη. Το σύνολο του έργου του Φρέντερικ Κάραμποτ εκδόθηκε σε ένα λεύκωμα από το Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο.